REGULAMIN
zawodów modeli klasy ADW EasyI. Postanowienia ogólneZawody modeli klasy ADW Easy są formą popularyzacji modelarstwa lotniczego. Celem zawodów, poza organizacją spotkania modelarskiego, jest przede wszystkim szerzenie idei budowania w miniaturze latających modeli polskich szybowców i samolotów oraz wymiana doświadczeń modelarskich. Zawody w żadnym stopniu nie są formą zawodniczej rywalizacji – należy traktować je jako formę spotkania towarzyskiego, w czasie którego prezentowane są umiejętności budowy i pilotowania modeli.
II. Zasady uczestnictwa w zawodachW zawodach może brać udział każdy, kto samodzielnie zbuduje latający model szybowca lub samolotu polskiej konstrukcji, z dowolnego okresu rozwoju polskiego lotnictwa. Model powinien być wykonany z zachowaniem podobieństwa do oryginału, jednak nie musi być jego odzwierciedleniem
pod względem zachowania zasad obowiązujących przy budowie półmakiet lub makiet. Konstrukcja modelu oraz technologia jego wykonania jest dowolna, podobnie jak metoda startu modeli szybowców, łącznie z zastosowaniem napędu pomocniczego. Jedynymi ograniczeniami są:
a) model nie może przekraczać 2,2 m. rozpiętości,
b) model nie może być wykonany z zestawu.
III. Konkurencje w czasie zawodówZawody przeprowadzane są w następujących konkurencjach:
a) ocena statyczna modelu,
b) realizm lotu,
c) celność lądowania.
Komisję oceniającą poszczególne konkurencje stanowią wszyscy uczestnicy zawodów z zastrzeżeniem, że członek komisji nie bierze udziału w ocenie własnego modelu w powyższych konkurencjach.
IV. Zasady rozgrywania konkurencjiOcena statyczna modeluModel oceniany jest z odległości 3. metrów. Podczas oceniania każdy
z oceniających przyznaje od 1. do 10. punktów biorąc pod uwagę:
- podobieństwo modelu do pierwowzoru,
- zgodność sposobu malowania modelu i oznakowania,
- jakość (staranność) wykonania modelu.
Ocena końcowa, wyrażona w punktach, jest sumą wszystkich punktów przyznanych przez poszczególnych członków komisji.
Każdy z zawodników może dodatkowo zaprezentować swój model w czasie oceny statycznej za pomocą np. karty informacyjnej, umieszczając na niej podstawowe informacje dotyczące oryginału (rok powstania konstrukcji, imię i nazwisko konstruktora, zakład produkcyjny lub inne szczegóły). Fakt wykonania karty informacyjnej nie będzie miał wpływu na wynik oceny statycznej.
Realizm lotuKonkurencja ta polega na wykonaniu przez startującego przynajmniej jednego pełnego kręgu nad miejscem rozgrywania zawodów i wyrażeniu opinii przez członków komisji w zakresie mniejszego lub większego podobieństwa do lotu prawdziwego szybowca lub samolotu. Metoda startu w odniesieniu do szybowców, tak jak wcześniej zostało to opisane, jest dowolna. Członkowie komisji przyznają – podobnie jak podczas oceny statycznej – od 1. do 10. punktów. Przyznane punkty są ogólną, jednorazową (bez podziału na poszczególne etapy lotu) oceną wyrażającą opinię (wrażenie) każdego z członków komisji. Ocena końcowa, wyrażona w punktach, jest sumą wszystkich punktów przyznanych przez poszczególnych członków komisji.
Celność lądowaniaW celu rozegrania tej konkurencji, w miejscu rozgrywania zawodów zostanie wyznaczony obszar jej przeprowadzenia. Obszarem tym będzie prostokąt o wymiarach około 10 metrów (szerokość) i około 19 metrów (długość) – zgodnie z kierunkiem lądowania. Obszarem odniesienia w ocenianiu tej konkurencji jest prostokąt (jego granice) o wymiarach 1 x 10 m (10 metrów – wymiar prostopadły do kierunku lądowania), położony pośrodku wyznaczonego obszaru. Od tego punktu odniesienia (wyznaczonego prostokąta) prowadzone będą wszelkie pomiary zmierzające do przyznania oceny końcowej w tej konkurencji. Za punkt odniesienia, do którego będzie mierzona odległość od obszaru odniesienia jest punkt dotknięcia modelem powierzchni lądowiska (przyziemienie) i nieoderwanie się od niej w końcowym etapie lądowania. Punkt ten ustalają wspólnie wszyscy członkowie komisji. Odbicie modelu od powierzchni lotniska („kangur”) nie jest miejscem przyziemienia. Za tą konkurencję startujący może otrzymać od 0. do 100. punktów, przy czym wynik najniższy jest wynikiem najlepszym. Lądowanie modelu poza przyjętymi granicami obszaru odniesienia oceniane jest na 100 punktów. Warunkiem przeprowadzania pomiaru odległości jest zatrzymanie modelu (pod względem jego osi podłużnej - kadłuba) pod kątem nie większym niż 90 stopni w stosunku do kierunku lądowania. Powyższy warunek oceniają wspólnie wszyscy członkowie komisji. Pomiar odległości (celności lądowania) przeprowadzany jest ustaloną bezpośrednio przed rozpoczęciem zawodów metodą (taśma miernicza, „kroki” itp.). Jedynym, niezbędnym warunkiem w organizacji tej konkurencji jest wyznaczenie obszaru odniesienia (jego granic), od którego będą prowadzone odległości lądowania. Powyższe zasady są graficznie określone w załączniku.
V. Ustalenia końcowePrzedstawione powyżej zasady i warunki przeprowadzenia zawodów nie są warunkami niezmiennymi i bezwzględnie przewidzianymi do spełnienia. Wszyscy uczestnicy spotkania (zawodów), będący przecież członkami komisji mogą ustalić wspólnie (bezpośrednio przed rozpoczęciem zawodów) zasady i warunki nieco odmienne od powyżej opisanych, w zależności od panujących warunków pogodowych, technicznych lub innych, nie przewidzianych powyższym regulaminem okoliczności, ale zmierzające do przeprowadzenia przewidzianych do rozegrania konkurencji.
Regulamin nie przewiduje zwycięzców ani pokonanych w zawodach. Uznaniem za osiągnięcie najlepszych wyników w poszczególnych konkurencjach zawodów jest przede wszystkim nieprzeciętna satysfakcja z otrzymania wyróżnienia. O ile organizatorzy i uczestnicy zawodów będą mieli taką możliwość, to uczestnicy zawodów, którzy osiągnęli najlepsze wyniki
w poszczególnych konkurencjach zostaną wyróżnieni pamiątkowymi upominkami lub dyplomami, których forma zostanie dodatkowo określona.
Załącznik:
schemat.JPG [ 39.83 KiB | Przeglądany 9427 razy ]
Załącznik:
Regulamin ADW Easy.pdf [171.62 KiB]
Pobrany 459 razy