Forum modelarskie RC , projektowanie CAD

Chciałbym rozpocząć dyskusję na temat profili płatów do modeli szybowców. Proszę o zamieszczanie swoich opinii i doświadczeń, jaki profil sprawdziliście, jak się zachowywał, osiągi, czy był trudny w odwzorowaniu, oczywiście w jakim modelu latał - wielkość, termika czy zbocze itd. Takie opinie napewno pomogą tym co sami projektują szybowce/motoszybowce, w optymalnym doborze profilu do projektowanego modelu.
Osobiście postaram się opisać trzy profile, które bardzo dokładnie "oblatałem": E193, S3021, Aquila.

_________________
https://gliders.pl/ Szybowce są najfajniejsze....
SAM 18-007
pozdrawiam
milo

E-193 10,22% grubości.

Shot at 2011-11-23

Profil, który swoje lata świetności miał na przełomie lat 70-tych i 80-tych. Wiele ówczesnych szybowców, mistrzowskich szybowców, miało płaty zbudowane na tym profilu. Studiując książkę Pana Niestoja, postanowiłem w jednym ze swoich szybowców/"34"/ ten właśnie profil zastosować. Cięciwa 180 mm, w początkowej wersji - szybowiec - obciążenie powierzchni nośnej 29g/dm^2. Latanie na termice bardzo przyzwoite, elegancko widać czy model w kominie czy nie. Przeskoki międzykominowe z dużą utratą wysokości. Przy wietrze do 3/4 m/s latało się dobrze, powyżej niestety słabiutkie własności. W motoszybowcu obc. pow. nośnej ok 35 g/dm^2, lekka poprawa doskonałości, ale przy wietrznej pogodzie poprawa niewielka. Z holu gumowego 110 m przy bezwietrznej pogodzie czas lotu od wyczepienia ok 90-110 sek. Profil lekko wklęsły od spodu, ale nie sprawia to wielu utrudnień w czasie budowy, trudnością jest dosyć cienki spływ. Stosunkowo duża grubość profilu pozwala na zbudowanie mocnej i sztywnej struktury skrzydeł. Serwa 9g czy większe bez problemu mieszczą się w obrysie /cięciwa 180 mm/.
Pomimo bardzo złych opinii o tym profilu w internecie - stary, niemodny, są o wiele lepsze, ...pomyłka Dr Epplera.. itd, polecam ten profil. Termika przy małym wietrze, totalny relaks. Jeżeli latacie tylko na termice, przy słabym wietrze, polecam. Moim zdaniem profil idealny dla tych, którzy cenią sobie spokojny, majestatyczny lot w gorące lipcowe, termiczne popołudnie.

_________________
https://gliders.pl/ Szybowce są najfajniejsze....
SAM 18-007
pozdrawiam
milo

Milo, ciesze sie ze poruszyles temat profile ale zaczne od “Latania rekreacyjnego”
Otoz moim zdaniem “ latanie rekreacyjne” jest to latanie nie zawodnicze srednio zaawansowanego pilota latajacego dobrze latajacym modelem w prawie kazdych warunkach.
Umowmy sie ze piloci z malym nalotem (poczatkujacy) prawie zawsze trzesa portkami i jest to lot bledow i wybaczen.- wiem bo to przechodzilem.
Relaks zaczyna sie z doswiadczeniem, z poznaniem mikro meteorologi, troszke aerodynamiki itd.
Teraz profil SD 7037 moim zdaniem spelnia 2 z powyzszych warunkow tz. Szybowce dobrze zaprojektowane z tym profilem lataja pieknie I prawie w kazda pogode- pilota uniejetnosci narazie odpuszczamy. Profil ten lata b. wolno jak rowniez przy wietrze 40km/h radzi sobie
znakomicie. Wlasciwa penetracja szybowca jest podstawowym elementem do bezpiecznego latania a czasami powrotu na ziemie. Napewno wszystkim wiadomo
jak wielka moze byc predkosc pionowa w kominie nawet w spokojny letni dzen.
Osobiste doswiadczenie z SD7037-setki godzin, zawody w klasie 2m i na boisku sportowym dla relaksu. Goraco polecam 2m szybowiec “First” Artura Blejzyka z tym profilem albo cos w tym stylu wlasnego.
Ponizej analiza 18 pilotow z ponad 100 szybowcow z tym profilem.

_________________
Pozdrawiam Stan

'Szybowiec ciezki na nos sam “zwali” sie na skrzydlo, a moze i w korkociag -- a prawidlowo wywazony szybowiec tez sie “wali” poniewaz PILOT chce go zwalic'.

Stan, odniosę się na początku do Twojej uwagi na temat "latania rekreacyjnego". Masz w 100% rację. Dopiero kiedy latamy modelem na zasadzie odruchów bezwarunkowych, zaczyna nam sprawiać to przyjemność, jest relaksujące. Ale jak napisałeś, potrzeba do tego wielu godzin treningu. Dopiero wtedy zauważamy różnicę między modelami, czytaj, profilami płata.

Aquila 9,4% grubości.

Shot at 2011-11-23

Szukając profilu do szybowca szkolnego, właściwie motoszybowca, dla siebie, przypomniałem sobie o pewnym szybowcu z "biblii" Pana Niestoja. Chodzi tutaj o szybowiec "Aquilla" Lee Renauda, którym Sikp Miller zdobył w 1977 roku mistrzostwo świata. Szybkie porównanie profilu z planów i wydruku z TracFoila, Aquila. Profil zachęcił mnie zupełnie płaskim spodem - nie licząc noska profilu - i małą grubością, co wydawało mi się korzystne w modelu z napędem /Cox .049/. Budowa płata jest wyjątkowo prosta. Opisywałem ją w Elementarzu.
Płaty w moim modelu miały 160 mm cięciwy, pokryte folią. Był testowany w dwóch modelach. Profil bardzo ładnie sprawował się podczas lotów szkolnych. Trudny do przeciągnięcia /obc pow 30 g/dm^2/. Utrata prędkości powodowała wejście w głębszy zakręt. Zupełnie nieźle radzi sobie z silniejszym wiatrem - tak częstym w naszym regionie - ale silniejszy wiatr / 8-10 m/s /uniemożliwiał już loty. Dobrze widać, latając na termice, kiedy model jest w kominie. W drugim modelu - obc pow 34g/dm^2 - poprawa własności lotnych pod wiatr, jednak pogorszenie własności przeciągnięcia, model wymagał już większej uwagi.
Technologicznie profil łatwy, ale przy mniejszych cięciwach kłopot ze sztywnością struktury i schowaniem serw w płatach.
Polecam ten profil na pierwsze swoje konstrukcje. Można latać przy już silniejszym wiaterku. Bardzo fajnie reaguje na lotki i klapolotki i wszystkie możliwe miksery lotek. Do bardziej wyczynowych lotów chyba nie nadaje się w obecnych czasach. Modelami z tym profilem wykonywałem loty w praktycznie każdych warunkach, każdej porze roku, dnia, nigdy mnie nie rozczarował. Kręcił akrobację we wszystkich zakresach z pełną włącznie.

_________________
https://gliders.pl/ Szybowce są najfajniejsze....
SAM 18-007
pozdrawiam
milo

S3021 grubość 9,5%

Shot at 2011-11-23

Profil dr. Seliga. Ten profil zastosowałem w mojej serii konstruktorskiej "40". Zachęciło mnie do niego to, że jest zalecany przez bardziej doświadczonych szybowników do szybowców zarówno termicznych jak i do latania na zboczu. Można powiedzieć , uniwersalny, cokolwiek to znaczy. Testowałem profil w modelach o obciążeniu powierzchni od 26g/dm^2 do 36g/dm^2. Dwa płaty, pierwszy konstrukcyjny, drugi styro/balsa.
Profil charakteryzuje się dość płaską biegunową, czyli wzrost prędkości opadania w połączeniu ze wzrostem prędkości postępowej nie jest bardzo znaczący. Modele z tym profilem mają dużą doskonałość, a co za tym idzie penetracja rejonu lotów jest duża. Jednak przy większych obciążeniach dopiero ujawnia się prawdziwa "dusza" S3021. Bardzo szybki z małym opadaniem lot. Termika bardzo przyjemna, w kominie należy jednak bardzo uważać, prędkość krążenia jest troszeczkę większa niż na innych profilach opisywanych wcześniej. Świetny profil do szybkiego i dynamicznego latania i akrobacji w zakresie średnim. Niskie przeloty na dużej prędkości to balsam dla oczu, a w przypadku "40" i uszu. Przeskoki międzykominowe z niewielką utratą wysokości. Musimy jednak pamiętać, że większe obciążenie utrudnia lądowanie i start. Ale przypominam jeszcze raz, wszystko to przy większym obciążeniu powierzchni nośnej. W małych zakresach, powolny lot jest ładny, start i lądowanie prościutkie /samo zaplanowanie manewru lądowania jest kłopotliwe/ ale model traci przy większych prędkościach. Na zboczu nie testowałem - szkoda.
Płaski spód profilu, od ok 30% cięciwy dodatkowo wpływa zachęcająco na wykorzystanie go w swoim modelu. Polecam.

Edit: zapomniałem dopisać, że profil świetnie radzi sobie z silniejszym wiatrem

_________________
https://gliders.pl/ Szybowce są najfajniejsze....
SAM 18-007
pozdrawiam
milo

Podrzucę ten link:
http://www.saumodelarnia.fora.pl/dzial- ... l,419.html
Dobrze wyjaśniona sprawa dobierania profilu do modeli.

E-374 grubość 10,92 %.
Kolejny profil dr Epplera, dość stary, powstał w latach 70-tych ubiegłego wieku. Profil dedykowany do szybowców akrobacyjnych i szybkich zboczowych.
Ten profil zastosowałem w mojej "39-tce", sprwdziłem go we wszystkich możliwych krajobrazach szybowcowych, termika, zbocze, oraz przy kazdej pogodzie.
Profil szybki, co mnie zaskoczyło na początku eksploatacji modelu, chodzi za ręka , jak mawiają szybownicy. Po pierwszych lotach musiałem ograniczyć dość znacznie wychylenia sterów.
Bardzo dobrze zachowuje się podczas akrobacji, przejście do lotu plecowego pewne, a sam lot bez dużej utraty wysokości. Termika trudniejsza niż na innych opisywanych, ale da się latać. Na zboczu pokazuje swoją prawdziwą duszę. Zero problemów z wiatrem, latalem przy ok 10m/s, ładnie chodzi pod wiatr...szybkie przeloty nad zboczem to jego żywioł.
Profil dwuwypukły, o stosunkowo dużej grubości daje nam możliwość zbudowania bardzo mocnej i sztywnej struktury płata. Ze względu na dużą prędkość minimalną, zalecam profil dla średniozaawansowanych pilotów, jest trudny na małych prędkościach czyli start i lądowanie. Łatwo buduje sie płat na tym profilu, nie powinno to sprawiać kłopotów. Moim zdaniem jest to idealny profil dla tych co chcą doskonalić swoją technikę pilotażu, czy poprzez akrobację, czy też szybsze zboczowe latanie. Uczy pokory i precyzji w sterowaniu modelem.
Większość profili dr Seliga powstało z ponownego "przedmuchania" profili dr Epplera w tunelu aerodynamicznym....tak z E374 powstał SD6060.
edit
dodałem jpg z porownaniem tych dwoch profili z programu TracFoil

_________________
https://gliders.pl/ Szybowce są najfajniejsze....
SAM 18-007
pozdrawiam
milo

MS3-11Retro
Profil M. Scherrera dedykowany do modeli-makiet starych szybowców. Zastosowałem go w moim CW-1.
Profil płasko-wypukły o grubości 11 %, czyli dość gruby i dający możliwość skonstruowania bardzo mocnej struktury płata. Dodatkowo gruba krawędź spływu i zupełnie prosty obrys końcowy profilu, wydatnie upraszczają budowę płata.
Profil należy, wg moich obserwacji, do profili powolnych, model majestatycznie lata - w CW-1 obc pow nośnej ok 30 g/dm^2 - świetnie "łapiący" termikę, bardzo nośny. W warunkach bezwietrznych albo przy słabym wietrze dobra doskonałość, jednak przy silniejszym wiaterku zauważyłem dużą utratę osiągów......ale to może być spowodowane ogólną charakterystyką mojego modelu. W tej serii profili są jeszcze te same o grubości 13 i 15 %.
Polecam ten profil do modeli-makiet "staruchów", napewno nie rozczarujecie się. Ten sam profil zastosowałem w ITS-II/33, który się buduje, model znacznie większy, zobaczymy jak się będzie sprawował. Napewno o tym napiszę

_________________
https://gliders.pl/ Szybowce są najfajniejsze....
SAM 18-007
pozdrawiam
milo

RG-15 grubość 8,9 %.
Profil do modeli szybowców skonstruowany przez Rolfa Girsbergera. Profil o małej grubości, zalecany do modeli szybowców zboczowych i akrobacyjnych.
Zastosowałem go w moim szybowcu ADW-1 z "Amok". Profil jest szybki, nawet bardzo szybki. Latałem modelem z tym profilem na termice i na zboczu, wykonywałem akrobację. Moim zdaniem sprawował się bardzo dobrze. Duża doskonałość i bardzo dobre własności w locie pod wiatr sprawiały, że latanie w trudnych warunkach nie stanowiły problemu. Szybko się rozpędza, nie tracąc zbyt dużo wysokości. Akrobacja przyjemna, szczególnie figury wymagające dużej prędkości - beczka, ósemka kubańska. Modelem na tym profilu można zupełnie spokojnie polatać na termice, fajnie widać kiedy model wchodzi w obszar wznoszeń. Jednak większa prędkość minimalna wymaga uwagi i koncentracji podczas krążenia w kominie. Lądowanie również wymaga dobrego zaplanowania, niezbędne są miksy lotek zwiększające opadanie. Profil jest dość cienki, co przy mniejszych cięciwach stwarza problemy konstrukcyjne. Dość ciężko zaprojektować mocną i sztywną strukturę płata, oczywiście w przypadku skrzydeł konstrukcyjnych. Dodatkowo cienki i lekko wklęsły spływ utrudnia budowę. Mój szybowiec ma obc pow nośnej ok 34 g/dm^2.
Profil polecam do szybowców szybkich, zboczowych no i oczywiście akrobacyjnych. Jeżeli często latacie przy wietrznej pogodzie - tak jak ja - to jest profilem idealnym.

_________________
https://gliders.pl/ Szybowce są najfajniejsze....
SAM 18-007
pozdrawiam
milo

Tomek,






















Artykuł znalazłem, ale jest on bardzo stary. Najważniejszy w kontekście tej dyskusji, jest pierwszy wykres, który pokazuje jakie części profilu są odpowiedzialne za jakie fazy lotu. Poprawiłem go później na czerwono, aby pokazać o co chodzi.

Duży współczynnik siły nośnej jest stosunkowo ważny ale w celu uzyskania dobrych własności przelotowych, musisz patrzeć na profile z małym oporem w zakresie małych CL, tzn wykres CL vs CD powinien być jak najbardziej przesunięty w lewo (to samo dotyczy dużych CL w krążeniu!). Aby uzyskać niskie opory trzeba mieć opływ laminarny, który trudno uzyskać w konstrukcji balsowej. Ale jeśli mówimy ogólnie o modelach dla przeciętnego modelarza to wystarczy porównać z obecnymi modelami. Teraz masz już doświadczenie, bo wiesz, ze SD7034 nie za bardzo lata pod wiatr, wiec powinieneś znaleźć profil, który jest bardziej przesunięty w lewo, szczególnie przy małych CL. Nie ma tez co za bardzo przesadzać bo wtedy bez klap i hamulców będzie trudno wylądować. Chociaż z modelami o małym obciążeniu powierzchni (~30g/dm2) to nie powinno być problemu.

Profil SD7034 nie jest aż taki gruby @ 10.51%, ma on natomiast "ogromna" strzałkę ugięcia 3.88%! i to powoduje jego duże opory przy większych prędkościach.

Należy tez pamiętać, ze jeśli profil latał dobrze w jednym modelu to nie znaczy, ze będzie dobrze latał w innym modelu o innym obciążeniu i kształcie skrzydła.

Tak jak pisałem, najlepiej zrobić analizę. Te obliczenia, które opisuje Stafiej, zajmowały tygodnie w ówczesnych czasach a dzisiaj XFLR5 robi to w kilkanaście sekund.

Czołem
A