Forum modelarskie RC , projektowanie CAD

Potrzebuję podwozie do szybowca o masie do 2 [kg]. Projekt wzorowany na planach znalezionych w sieci. W założeniach ma być wytrzymałe i lekkie oraz wykonane z tego co "pod ręką" i przy wykorzystaniu podstawowych narzędzi (najbardziej zaawansowane to wiertarka kolumnowa). Planowo serwo mini a masa całości < 100 [g]. Cena w sklepie to 300-400 PLN (bez serwa) co wdaje się być grubo przesadzoną wartością a po modelarsku poza satysfakcją mam dokładnie takie jakie potrzebuję :]

Najpierw wykreślenie elementów podwozia.


Te 2,5 mm wystającego koła dla owalnego kadłuba nie stanowi problemu. Jest to cena za zwiększenie średnicy koła przy wysokości ramy =30 [mm] (akurat taki mam płaskownik aluminiowy).

No to zaczynamy od "wahacza". Wydruk 1:1 wraz z blaszkami 2 [mm] (zwykłe aluminium choć PA6 byłoby lepsze ale tak jak mówiłem - z tego co pod ręką )

Sklejenie wszystkiego taśma dwustronną i wypunktowanie pod wiertło (wkrętem do drewna)

Wykonanie otworów przed piłowaniem

I wypiłowanie oraz wywiercenie pozostałych otworów. Należy wykonać lekkie wgłębienie w podłużnym otworze (na końcu) aby podwozie blokowało się pod ciężarem modelu - wtedy nie przenosimy żadnych sił na serwo przy lądowaniu

Przycięte tulejki dystansowe - rurka alu Ø5x1 [mm]. Początkowo zakładałem łączenie 2 wkrętami do drewna Ø3,3x10 [mm] ale nagwintowanie jednej strony było zbyt pracochłonne więc zmniejszyłem szerokość "wahacza" i wyszło na styk na śruby M3 które akurat miałem

Sklejone rurki taśmą przed cięciem

Najlepiej zostawić sobie z 1,5 mm i dopiłować - łatwiej uzyskać prostopadłość. Dodatkowo cały czas kontrolować wymiar suwmiarką. Mi udało się uzyskać dokładność rzędu 0,2 [mm] bez specjalnego wysiłku

Poniżej składowe elementy. Poszerzenie otworów na łby śrub stożkowych było w miarę proste. Gorzej z wybraniem pod nakrętki. Posiadając frez o odpowiedniej średnicy byłoby to łatwe ale i bez tego się udało. Choć jeszcze do poprawy miejsce przy osi koła - tak aby nakrętka schowała się ≈0,7 [mm]. Im mniejsza szerokość tym mniejsze wycięcie w kadłubie

Całość po wstępnym montażu. Po przeanalizowaniu tematu okazało się że jednej tulejki (w miejscu osi obrotu) nie potrzeba. Nie ma sensu zwiększać masy

Oś koła z śruby M3x30 [mm]. Ma ona stępiony dosyć znacznie gwint w środkowej części aby nie cięło plastikowej felgi koła. Oś posiada dodatkowo 2 nakrętki od wewnątrz aby cały wahacz był stabilny. Zmniejszyłem szerokość felgi o 2 mm aby wszystko zmieścić

Docelowo śruby będą zabezpieczone przed odkręceniem (ale to po szlifowaniu i przetestowaniu całości).
Wykonanie na spokojnie z imadłem "na taborecie" zabrało jakieś 2h. Ja wiem że można laserowo ale akurat laser pożyczyłem
Dalsza część niebawem.

Świetny pomysł Z niecierpliwością czekam na próby poprawności działania

_________________
https://gliders.pl/ Szybowce są najfajniejsze....
SAM 18-007
pozdrawiam
milo

Mam nadzieję że będzie działać

Kolejnym krokiem jest wykonanie ramy podwozia (2 szt.). Płaskownik aluminiowy 2 [mm]

I po wierceniu. Sklejone jak poprzednio na taśmę dwustronną

I tutaj uwaga - jeśli używamy taśmy to w pierwszej kolejności wiercimy 4 środkowe otwory służące zmniejszeniu masy. Najpierw małym wiertłem np. Ø3 [mm]. Później docelowym ale 2-sronnie. Po wszystkim rozklejamy blaszki, usuwamy zadziory na krawędziach które porozsuwały nam blaszki i na nowo sklejamy. Dopiero później wtedy wykonujemy otwory na osie obrotu i tulejki dystansowe. Innym sposobem jest złapanie blaszek mocnymi ściskami w sposób umożliwiający dojście wiertarką.

Wycięta rama

Rama plus tulejki (wykonane jak wcześniej)

I kolejny element - ramię wykonane z rurki kwadratowej 15x15x1 [mm]

Naklejone i wypunktowane

I po obróbce

Oś łącząca ramię wraz z wahaczem wykonana z gwoździa Ø2 [mm] (na środku spłaszczone ale o tym później)

I zmontowane ramię. Druga ośka miała być z gwoździa Ø3 [mm] ale znalazłem wałek ze starego CD-ROMu (mniejszy o 0,2 [mm]) który pasował idealnie

I pojawił się problem - nie sprawdziłem dokładnie w projekcie i okazało się że tulejka wahacza koliduje z ramieniem i koło nie wsuwa się do końca :/ Otwór winien być przesunięty jakieś 2÷3 [mm]. Aby nie robić nowego - tulejkę wahacza zastąpiłem dwoma nakrętkami (tak jak oś koła) i zrobiłem wybranie w ramieniu

I udało się Wstępny montaż


Podwozie na chwilę obecną waży ≈66 [g]. Założenie masowe możliwe

Całość porusza się bez większych oporów. Pozostało uniemożliwić obrót 2 osi na ramieniu, wykonać orczyk, wyszlifować całość i zabezpieczyć śruby przed przypadkowym odkręceniem. No i oczywiście zamontować serwo które celowo będzie na sztywno z ramą gdyż cały zestaw planowo ma posiadać amortyzację.

W następnej kolejności wykonałem kliny aby zablokować możliwość obrotu dwóch osi ramienia. Właśnie w tym celu wcześniej wykonałem spłaszczenie ośki (gwoździa). Dopasowany element

Wciśnięty klina + CA (czarny)

I po obcięciu

Tak samo wykonałem spłaszczenie na drugiej ośce

I wciśnięty klin + CA

Oraz po obcięciu

A tak prezentuje się podwozie w trakcie składania

Na osi obrotu wahacza podkładki, w celu pozycjonowania go między ramą

Zabieram się za wykonanie orczyka (z tej samej rury co wykonałem ramię).

Przecięcie narożnika rury

I odpowiednie wygięcie

Docięcie do kształtu i zalane żywicą. Pozostało wykonać otwór (ale to jak będę miał odpowiednie serwo)

Jestem bardzo zadowolony z obecnego efektu. Koło wsuwa się i wysuwa bez oporów :] Przy skrajnych położeniach, bez dotykania orczyka, można naciskać z dużą siłą na koło - nic się nie dzieje. Zrobiłem na szybko próbę z zastosowaniem serwa dysponującego momentem 1,1 [kg*cm]. Działa bez problemów Pozostało dociąć śruby oraz oś, wykonać łoże serwa i zmontować wszystko o czym niezwłocznie Was poinformuję

Na oś obrotu wahacza zamontowałem nakrętkę z wkładką polamidową aby zapobiec odkręcaniu się jej (oś nie jest skręcona na siłę). Pod orczyk spłaszczyłem górną ośkę w miejscu przykręcenia śruby. Łoże serwa - sklejka +balsa. Serwo - o momencie 2,0 [kg*cm] radzi sobie bez problemu (ważne ustalenie końcowych położeń). Podwozie testowałem statycznie pod obciążeniem ≈9 [kg] - wszystko w porządku. Masa całości - 84 [g]



Pierwotnie miało być gumowo-aluminiowe koło ale plastikowo-poliuretanowe wygrało o jakieś ≈15 [g]. Jeśli zajdzie taka potrzeba to mogę wymienić/zamienić koło odkręcając tylko samą jego oś

Jak znajdę czas to nakręcę filmik jak działa.
Jeśli ktoś potrzebuje podwozie tego typu - polecam wykonać samemu. Można dostosować całość do posiadanych materiałów, wymagań wymiarowych a także do koła o odpowiadającej nam średnicy. Dużo $ do tego nie trzeba a satysfakcja gwarantowana

Nic tylko przyklasnąć i podziwiać taką pracę. Świetna robota!

_________________
Pozdrawiam
Paweł
SAM 18-016

Dzięki Paweł To na prawdę nie jest trudne do wykonania i polecam każdemu kto takiego czegoś potrzebuje. Aby ułatwić zadanie załączam wzorniki do wykonania. Poprawiłem je tak aby podwozie zamykało się bez problemu. Reszta informacji - we wcześniejszych postach. Jak coś - śmiało pytać.
Jeśli ktoś będzie chciał wykonać i pokazać podobny model ale np. dla koła o większej średnicy - chętnie pomogę w przerobieniu wzorników

Wyszlifowałem wybrania w przedniej części na drut sprężysty, który posłuży za amortyzator podwozia. Dodatkowo wklejony kawałek listewki aby zablokować podwozie w kierunku wzdłużnym. Listewka opiera się o tulejkę łączącą zewnętrzne blachy.
Dodatkowo nakleiłem kawałki dętki rowerowej dla wytłumiania drgań. W tylnej części, od góry, naklejone zostały 3 warstwy. Tak wygląda podwozie wraz z wręgami kadłuba
Skok podwozia ~5 [mm]. Siłę amortyzacji możemy również regulować odpowiednim wygięciem drutu (długością ramienia). Od przody zostanie założona nakładka sklejkowa i zabezpieczona nakrętką. Tak wygląda podwozie w kadłubie
W moim przypadku dla max. ugięcia potrzeba około 4-5 [kg] statycznej siły.

Zaszła potrzeba wykonania błotnika. Nie był on przewidziany, jest mało miejsca więc trochę gimnastyki będzie.
Teoretycznie cały brud może lecieć najdalej po stycznej do koła więc trzeba błotnik zrobić tak aby nie sięgał za daleko ale żeby wyłapał cały brud. Poniżej rysunek wyjaśniający:Zielona półprosta jest styczna do koła i rozpoczyna się w miejscu końca wnęki podwozia w kadłubie. Jeśli zrobię błotnik aby przecinał tą linię, teoretycznie spod koła brud nie będzie dostawał się do wnętrza kadłuba. Na tej podstawie wiem jakiej "wielkości" zrobić błotnik.

Narysowałem przekrój błotnika i na wzorniku sprawdzam czy będzie pasował. Widać że krawędzie można zaokrąglić większym promieniem
Następnie po określeniu średnicy mocuję szablon do styroduru
Mocuję w środku śrubę i na wiertarce, na lewych obrotach (aby nie odkręcało się) toczę do zadanego obrysu
Później zaokrąglam krawędzie
Wyciągam śrubę i oklejam taśmą sturodur w miejscu gdzie będę nakładał tkaninę. Pomagam sobie żelazkiem aby wyrównać i smaruję taśmę rozdzielaczem (mleczko do mebli z woskiem)
Całość wchodzi do woreczka śniadaniowego (dziuro-folia + ręczniki papierowe) i odsysam powietrze (-0,9 [bar])
Wydłubuję styrodur i wyciągam taśmę. Wychodzi bez problemu. Można ewentualnie użyć nitro
Docinam laminat do zadanego kształtu wraz z wycięciami na wahacz podwozia. Normalnie nie robiłbym wycięć ale jak pisałem, nie było w planie błotnika, stąd mało miejsca
Po dopasowaniu, bardzo lekkim szlifowaniu nakleiłem kawałki balsy na błotnik w miejscu styku z wahaczem. Całość pomalowana farbą i przyklejona najpierw CA a potem jeszcze poprawiłem żywicą. Tak wygląda finalnie
Nie uzyskałem lustrzanej powierzchni - nie o to chodziło. Uzyskałem za to błotnik o masie nieco ponad 1 [g]. Z rzeczy niewłaściwych to zrobiłem trochę za mało luzu (po 1,5 [mm] na stronę) i zbytnio zaokrągliłem naroża - tu dał bym więcej luzu. Chciałem aby było jak najciaśniej a zapomniałem że koło ma delikatny luz na boki na osi. Wymagało to precyzyjnego wklejenia ale w końcu, przy użyciu podkładek udało się przykleić błotnik tak aby koło obracało się bez ocierania. Tylna część błotnika schowana jest za wahaczem aby przy lądowaniu w ternie przygodnym zminimalizować ryzyko uszkodzenia. Czy zda to egzamin - opiszę w trakcie eksploatacji.

Podczas eksploatacji podwozia, przy twardszym lądowaniu wygięła się ośka Ø2 [mm] wykonana z... gwoździa Myślałem że ciężko będzie wygiąć ją pomimo iż jest dosyć "miękka" ale ponad dwu kilogramowy szybowiec dał sobie z tym rady
Powiększyłem co trzeba i założyłem oś Ø3 [mm]. Górną oś można zrobić śmiało Ø4 [mm]. Dodatkowo poszerzyłem punkty podparcia aby zmniejszyć moment gnący - dodałem dwa aluminiowe płaskowniki po bokach. Na przyszłość - ramię najlepiej wykonać możliwe szerokie
Po przeanalizowaniu tematu stwierdzam że trochę poszedłem na łatwiznę z przednim amortyzatorem. Wiem że lepsza jakakolwiek amortyzacja niż żadna, ale jeszcze lepiej gdyby amortyzować tylną część. Przy pionowym nacisku nie ma dużej różnicy ale przy lądowaniu, jakakolwiek składowa pozioma (od nierówności, przeszkód) dużo lepiej będzie "działać" na tylny amortyzator. Myślę że poniższy szkic pokaże to dokładniej niż moja próba wyjaśnienia
Średnica koła podwozia jest wystarczająca do lądowania przy niewysokiej trawie - bardzo ładne dobiegi. W przypadku lądowania w wysokiej trawie - po prostu nie wypuszczam podwozia.